17 Νοέμβρη 1973

14.975 ημέρες (ή 41 Νοέμβρηδες)  από τη μεγάλη εξέγερση

Η εξέγερση του  Πολυτεχνείου  υπήρξε η σημαντικότερη στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης που έσπασε το κλίμα του φόβου  που είχε επιβάλλει η χούντα,   έφερε τον αγωνιζόμενο  λαό, που σηκώθηκε πιο ψηλά απ` το εγώ του, στο προσκήνιο  και άνοιξε το δρόμο για την αποκατάσταση της δημοκρατίας .
 Είναι αλήθεια, ότι λίγοι έστω,
από τη γενιά του Πολυτεχνείου, εξαγόρασαν  τη συμμετοχή τους στον αγώνα με πολιτικά ανταλλάγματα και θέσεις εξουσίας.
 Η συντριπτική όμως πλειοψηφία από τη «γενιά του Πολυτεχνείου» παραμέρισε και άφησε τη δόξα στους άλλους. Δεν εξαργύρωσε την προσφορά της αλλά ήταν δυναμικά παρούσα στους αγώνες των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης γιατί  οι ήρωες ποτέ δεν επιδεικνύονται.  Έγιναν  ήρωες ακριβώς χάρη στη σεμνότητά και την αγνότητά τους. Έγιναν ήρωες χάρη στην έκρηξη της ψυχής τους τη στιγμή που έπρεπε.

 Το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, συνεπώς ούτε γενιά που το έκανε. Γιατί το πολυτεχνείο είναι μια ιδέα και οι ιδέες δεν μπορεί να ταυτίζονται με ανθρώπους. Το Πολυτεχνείο είναι σύμβολο και για τους μεταγενέστερους λειτουργεί σαν μύθος.

« Και από ένα σύμβολο αναιρείται η συμβολικότητα όταν μένει γράμμα κενό και δεν συνδέεται με την πραγματικότητα. Για πολλούς γίνεται άλλοθι, για άλλους γίνεται έμπνευση και εκκίνηση για τη συνέχεια του αγώνα.»
  Το Πολυτεχνείο στέκει πάντα  σύμβολο διεκδικήσεων για καλύτερη ποιότητα ζωής και δημοκρατία. Το    Πολυτεχνείο είναι, παράλληλα, σύμβολο κοινών προσπαθειών για καλύτερη Παιδεία. Πάνω από όλα το Πολυτεχνείο επισημαίνει τη δύναμη του πολίτη, που ξεπερνά το ατομικό για να υπηρετήσει το συλλογικό συμφέρον.

 Αυτή λοιπόν, την ανιδιοτελή θυσία και προσφορά , είναι, που θα πρέπει να τιμούμε ευλαβικά, κάθε χρόνο στις 17 Νοέμβρη, αλλά και την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι αγωνιστές για μελλοντικές διεκδικήσεις και ανατροπές. Και ο μόνος τρόπος να διαφυλάξουμε το νόημα του, είναι να μην αφήσουμε τη μετατροπή του σε τυπικούς εορτασμούς μνήμης, που μόνο σκοπό έχουν τη τελική απαξίωση και αφομοίωση της εξέγερσης, ούτε να επιτρέψουμε την οικειοποίηση των γεγονότων από  δυνάμεις που προσπαθούν να αλλοιώσουν το χαρακτήρα του προς όφελος των πολιτικών τους  συμφερόντων, γιατί το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, ανήκει σε όλους μας αφού είναι ένα μαργαριτάρι της συλλογικότητάς μας .

Γ. Ρίτσος "Ημερολόγιο μιας εβδομάδας"

Μαχαρίτσας - Τσακνής "Νοέμβρης `90"

"Σας είπαν ψέματα" Μ. Χατζιδάκις